“De Wildrit” 2024! Afsluiting van een TOP TR-jaar Regio 7

Door: Paul Bastiaens

Foto’s: Peter en Devin van Nieuwenhoven, Rien Segers, Ron en Sandra Palmen

Jeroen en Joep hadden de uitdaging om het TR-jaar af te sluiten met de geplande Wildrit op 3 november.

Het weer was de afgelopen week niet geweldig, iedere ochtend mist! De weersvooruitzichten voor zondag 3 november waren niet veel beter. Toen om 8 uur de wekker afliep en ik naar buiten keek, zag het er grijs en grauw uit, maar wel droog! Op zaterdag mijn TR3 in opperste staat van paraatheid gebracht. Gepoetst, oil check, bandjes op spanning, deurtjes erin en, na wat wikken en wegen, het dakje toch maar eraf. Dan maar de piloten-cap op, dikke jas en sjaal, om de kou en mist te trotseren.

We werden om 10 uur verwacht in Brasserie Steinerbos. Aldaar was de samenkomst en ontvangst door de organisatie. Na 25 minuten arriveerden we vanuit Maastricht bij het Steinerbos. De parkeerplaats was al rijkelijk gevuld met TR’s. En warempel 2 TR’s uit Regio 4, Marc en Marcia en Marcel en Gea. Toch mooi, belangstelling vanuit het midden van het land, voor een rit door het mooie Zuid-Limburg. Al met al hadden zich 20 equipes aangemeld.

Na een kop koffie en een heerlijk stuk vlaai, volgde de briefing. Jeroen en Joep gaven een korte uitleg waarna iedereen vanaf 11 uur kon vertrekken. Nou is het in de Regio 7 gebruikelijk dat iemand uit de deelnemers, achteraf een verhaaltje schrijft voor in de TRaffic. Jeroen en Joep hadden het ludieke idee om te raden wat de nieuwprijs was van een TR5 in 1967. Diegene die er het verst naast zat, moest het verhaaltje schrijven. Nou mensen, ik hoef jullie natuurlijk niet te vertellen wie de pineut was. Met £ 21.000,00,niet rekening gehouden met de koers van het pond (destijds ongeveer fl 10,00) was het me toch gelukt.

De TR’s werden gestart en iedereen begon in de mist aan zijn rit. Dan denk je dat je in al die jaren wel alle hoeken en gaten in het mooie Zuid-Limburg hebt gehad, niets is minder waar. Jeroen en Joep hebben het toch voor elkaar gekregen om nieuwe wegen te ontdekken en in de route in te passen, klasse. Zo voerde ons de route door Geulle, Ulestraten richting Schimmert, Ubachsberg, Klimmen om uiteindelijk rond de klok van enen, onze magen begonnen toch redelijk te knorren, aan te komen in Mechelen waar we met een aantal andere deelnemers bij hotel Hoeve de Plei lekker hebben geluncht.

Rond twee uur hebben we onze rit hervat voor de laatste 65 km. Ons kwam ter ore dat Jeroen met zijn TR 250 met pech langs de kant stond. Zijn spaakvelg was volledig doorgedraaid over de hub, er zat geen spiebaan meer op. Gelukkig op tijd gemerkt, zodoende heeft hij zijn reservewiel toch nog kunnen monteren op de minimale spiebanen van de hub en is uiteindelijk toch veilig aan de finish gekomen.

Na nog vele mooie dorpen en wegen arriveerden we rond de klok van half vijf bij het eindpunt, Restaurant De Biesenhof in Geleen. Het was al bijna donker! Beide mannen hadden het goed geregeld, 4 grote tafels waar we met z’n allen konden plaatsnemen. Na een drankje en wat gekeuvel, werd rond de klok van 18 uur het Wilddiner geserveerd. Een prima 3-gangen menu. Rond half 8 vertrok iedereen met een voldaan gevoel door de dichte mist weer huiswaarts. Het was weer een perfecte dag, prima ontvangst, schitterende route en een prima afsluiting. Mannen, Jeroen en Joep, bedankt voor de organisatie. Het was een TOP-dag.

Eindelijk was het zover, weer een weekendje weg met onze TR’s. Voordat het zover was waren toch enkele hobbels te nemen. Tijdens onze jaarvergadering werd er gevraagd en gezocht naar iemand die dit weekend wilde organiseren, het resultaat was niemand die dit wilde doen of tijd had. Zo werd de vergadering afgesloten zonder een invulling van dit altijd leuke en gezellige weekend en waarnaar iedereen halsreikend naar uitziet.

Met dit gegeven is onze “Wonderman” Peter van Nieuwenhoven weer eens in actie gekomen en heeft zijn Trukendoos geopend en is aan de slag gegaan en heeft het op zich genomen om het dan maar zelf te doen zoals hij vele malen in het verleden al heeft gedaan. En, ja hij heeft een bijzonder weekend georganiseerd in de Eifel en Luxemburg en met een zeer bijzondere dagtour door Luxemburg. Eeen geweldige rit die nauwelijks te evenaren valt, dit was de “Top” uit de hoogste categorie van route planningen.

Dag 1: de heenrit

Iedereen moest er vrijdagmorgen vroeg uit, tenminste diegenen die van wat verderaf kwamen. Dat was voor niemand bezwaarlijk want er stond ons een heerlijk weekendje te wachten en het weer was gewoon prachtig. Er hadden zich voor dit weekend 14 equipes ingeschreven, een behoorlijk aantal want het is toch altijd een gewild evenement waar de echte TR enthousiast graag bij is. 

We werden door Peter en Marianne ontvangen in Maastricht in Hotel-Restaurant In den Hoof waar Peter ons binnenloodste op de speciale parkeerplaats die hij voor ons gereserveerd had. In het hotel stond er voor ons een fijn ontbijt gereed waar iedereen gretig gebruik van maakte. Dat was was ook nodig want er stond voor ons een lange dag in ‘t verschiet. Nadat iedereen zich er tegoed aan had gedaan en zijn buikje weer gevuld had, werd door Peter de briefing gedaan met wat ons te wachten stond en hoe het allemaal georganiseerd/geregeld was. Er werden groepjes gevormd die samen zouden optrekken en elkaar in het oog zouden houden. Maar Peter wilde nog iets verder gaan en bij wijze van proef ook van navigator wisselen. Maar hier was niet iedereen het mee eens, met name de dames, dus ging deze ruil niet door.

De route was goed beschreven en er was ook een versie beschikbaar voor je navigatiesysteem, hiermee kon je dus onmogelijk verdwalen. De route voerde vanuit Maastricht/Cadier en Keer, nog net een klein stukje door ons mooie Zuid-Limburg door naar België richting Ardennen. We passeerden leuke en mooie kleine oorden waar we afwisselend door Frans- en Duitstalig gebied reden. Ook al was het voor ons bekend gebied, Peter had toch enkele stukken van het traject ingebouwd waar we nog niet eerder geweest waren. De koffiepauze was gepland in Malmedy in het centrum, dit lukte niet echt, het was er gigantisch druk i.v.m. de weekmarkt en er was dus geen enkele mogelijkheid om ook maar één enkele TR kwijt te komen, laat staan 14 stuks. Dus maar doorrijden en we vonden al snel een andere locatie waar we terecht konden en waar we koffie dronken. Heel slim van Henny om voor ons allemaal in één keer de koffie te bestellen, hiermee kon de wachttijd drastisch verkort worden want het was een enorm druk bezocht lunch-/koffiepunt voor de plaatselijke bevolking. Goed gedaan Henny. We vertrokken hier weer en reden richting onze volgende locatie, de plaats waar we onze lunch gingen nuttigen. Dit deel van de route was erg mooi en onze TR’s hebben lekker kunnen brullen over deze heerlijke bochtige wegen met veel stijgingen en afdalingen, gewoon prachtig.

Onze lunchpauze was in Gasthaus “Bei Lonnen “ in Ormont. Dit is een leuke locatie en het was goed geregeld want het eten was al vooraf besteld zodat we allen gezamenlijk konden eten. Dat was wel fijn en gezellig.

Nu de TR’s weer starten en onze weg vervolgen richting onze eindbestemming maar Peter had nog een leuk uitstapje voor ons gepland voordat we bij het hotel arriveerden. Het waren de Irreler Wasserfälle nabij Prümzurlay. Deze waren mooi om te zien en ook de attractie die er was, namelijk een speciale hangbrug over het water. Iedereen vond het er prachtig en er zijn veel foto’s van gemaakt. 

Nu nog even een klein stukje rijden en we waren op onze eindbestemming, onze weekeindlocatie Hotel-Restaurant Koch-Schilt in Irrel. We konden nu onze TR’n parkeren op de parkeerplaats achter het hotel. Sommigen hadden een plekje in een van de garageboxen kunnen bemachtigen (de mazelkonten), de rest moest dus alles afdekken. Nu snel alles naar de kamer brengen en dan doen wat op de route aanwijzing stond als laatste opdracht: alles uitpakken en naar de bar.  

Het diner was gepland om 19.00 uur. De tafels waren zo opgesteld dat de dames bij elkaar konden zitten en de mannen natuurlijk ook. Het diner was in buffet vorm en er was keuze uit vlees en vis dat was wel fijn, ook voor de groenten een verscheidenheid dus keuze genoeg. Het natafelen duurde tot in de late uurtjes. De mannen hadden het natuurlijk over hun TR-etjes en allerhande technische dingen en details en de vrouwen (weet ik niet was er niet bij) natuurlijk ook hun dingetjes. Na 24.00 uur lag iedereen in zijn bedje dromend van wat de volgende dag zou gaan brengen. 

Dag 2: de tourrit

Na een stevig ontbijt was het dan zover er stond ons een prachtige rit te wachten “De kastelenroute”. De tour gaat door het wondermooie Müllerthal waar veel kastelen liggen, enige hebben we bezichtigd zover het ging en er tijd voor was, de rest zijn we voorbij geflitst want we hadden toch meer dan 210 km te rijden.

De koffiestop is op verschillende willekeurige plaatsen gehouden, meestal met een kleiner groepje, dat paste dan ook net op het terrasje wat we aandeden.

De lunch hadden we in het bijzonder mooie stadje Esch-sur-Sûre. Eerst moesten we voor onze TR-en een plekje vinden. Rien stond voor de ingang van het stadje al geparkeerd en gaf aanwijzingen hoe we moesten rijden om een plekje te vinden om te parkeren. Nu te voet naar ons lunchadres. Voordat we het terras van onze lunchlocatie bij Schmaach em de Séi a méi bereikten, moesten we door het stadje lopen, dit was erg leuk en mooi. We moesten wel enkele steile hellingen trotseren voordat we aan het gezellige terras aankwamen. Het was er erg druk maar Peter had dit voorzien en had natuurlijk al plaats voor ons gereserveerd. Iedereen heeft wat lekkers uitgezocht om te eten en te drinken. Na het rust-, praat-en smuluurtje zijn we weer verder de route gaan vervolgen. 

Deze route was bijzonder mooi aan natuur en historische stadjes en dorpen waar we volop van hebben genoten. Het rijden ervan was een waar genot. Voor menigeen ook een uitdaging, hier moest je je stuurmanskunst laten zien en dit rijden was geweldig: scherpe bochten, steile hellingen en afdalingen, te veel om ze te tellen. Het was een genot om nu in een open TR te rijden. Degene die niet mee zijn gegaan dit weekend, hebben dan ook veel gemist. 

Toen we in de late middag weer terug waren in het hotel, is een grote groep te voet naar een prachtig natuurverschijnsel gegaan. Dit was de prachtige Teufelsschlucht. Hier ging een aardige steile klim aan vooraf en het was erg warm, ook nog om deze tijd, puffen dus. Het was wel de moeite waard om dit bijzonder schouwspel te zien. En dan na gedane arbeid even lekker uitrusten op het terras bij het hotel bij een lekker drankje en nog even napraten over onze belevenissen van deze dag.

Daarna zijn we naar onze kamers gegaan om ons op te frissen voor het diner dat om halfacht voor ons gereed stond. Wederom is er ons weer een lekkere maaltijd voorgeschoteld en tijdens de maaltijd en nog heel lang erna zijn de belevenissen van deze prachtige dag besproken. Tijdens deze avond heeft onze regio coördinator Ron Palmen de organisatoren Peter en Marianne met lovende woorden bedankt voor de organisatie en regelen van het weekend en hen nog een fijn aandenken gegeven waar ze straks op een lange rustige winteravond van kunnen genieten. Nog lang hebben we na gekeuveld voordat de vermoeide coureurs en navigators het bijltje erbij neerlegden en toch maar hun bedje opzochten na een vermoeiende maar voldane dag. 

Dag 3: de terugreis

Iedereen was vroeg uit de veren, de mannen moesten nog even alles controleren aan de TR’s, olie verlichting kap open maken, enz. De dag tevoren had iedereen zijn tank afgevuld met de goedkopere benzine uit Luxemburg, Peter had dit al in de route ingepland zodat iedereen net voor de grens kon aftanken. Toen lekker ontbijten, de koffers waren alweer ingepakt en alles werd weer in de TR gestouwd, passen en meten voor de meesten vooral als er wat extra bagage bijgekomen was. Peter hield nog even een briefing op de parkeerplaats om wat aanvullingen te doen v.w.b. de koffiestop die we in Gerolstein hadden. Nu weer op pad en genieten van ook deze mooie route van vandaag. De koffiepauze, dit was in Gerolstein en was goed geregeld want we konden onze voertuigen in de bijbehorende parkeergarage kwijt. De lokaliteit was Italiaans en dus was de koffie super. Nadat de koffie op was en iedereen weer bijgepraat was zijn we weer on route gegaan. Nu reden we richting Ripsdorf waar we gingen lunchen. De rit hierheen was ook weer geweldig mooi zoals we al de hele dag konden genieten van de bijzondere omgeving van de Vulkaan Eifel. In Ripsdorf verzamelden we ons bij restaurant Breuer. Het was er ontzettend druk met dagjes mensen die ook genoten van het fijne weer, dus ook op het terrasje van het restaurant. We wisten dat het wel even kon duren voordat we wat konden eten, weliswaar konden we natuurlijk wel lekker wat drinken. Dat was ook wel nodig want het was snikheet en een drankje ging er dan ook gretig in. Het lange wachten werd beloond met lekker en goed eten, iedereen had natuurlijk zelf een keus kunnen maken, kortom het was goed, lekker en betaalbaar. Voldaan van de lekkere lunch zijn we weer terug in onze bolides gegaan om de route verder te volgen. We zijn langs Blankenheim via Schleiden, Gemünd langs de Rursee weer richting Nederland gereden, voor de meeste van ons bekend terrein. Het laatste deel van de route ging via België naar Vijlen waarbij het Hotel-Restaurant Vijlerhof onze eindlokatie was en waar de meeste van ons nog even bij elkaar gezeten hebben met een lekker drankje en een plankje om de hoogtepunten van het afgelopen weekend nog eens te belichten en te bespreken. Kortom, nog even nagenieten.

Nog een nabrandertje: de equipe nummer 12, Ken en Martha Smyth, konden niet met de TR mee omdat de polsbreuk van Ken nog niet genezen was. Maar ze waren wel mee met het weekend. We vonden het fijn dat jullie erbij waren.

Beste Peter en Marianne, jullie hebben ons een geweldig weekend bezorgd. Ik weet dat het veel moeite en tijd heeft gekost dit te regelen. Mijn dank hiervoor en natuurlijk ook van alle equipes die meegereden hebben, het was top. Een weekend om niet snel te vergeten.

Renee en Bernadine Hilverda

Op 20, 21 en 22 september hebben we van ons jaarlijks Triumph weekend genoten. Een fantastisch weekend georganiseerd door Marianne en Peter van Nieuwenhoven. Hierbij als voorbereiding op het uitgebreide verslag alvast een fotoimpressie. Foto’s van: Ron, Sandra, Peter, Marcel, Jeroen en Rien

Door: Ron Palmen

Foto’s: Rien Segers, Ron Palmen

De derde rit van dit jaar stond in de planning voor zondag 14 juli. Paul en Sjé Bastiaens hadden zich tijdens de jaarvergadering gemeld om het evenement te organiseren. De aanmeldingen wilden in het begin nog niet zo vlotten, wellicht dat de TR-liefhebbers door de voortdurende regen nog niet zo’n zin hadden. Ik had het gelukkig verkeerd ingeschat. Maar liefst 19 equipes hadden zich uiteindelijk ingeschreven, een voortreffelijke opkomst die recht doet aan de inspanningen voor het organiseren van deze dag.

In de ochtend werden we in Mestreech (Maastricht) hartelijk ontvangen door Paul die ervoor zorgde dat we in de straat of op de oprit bij diverse buren konden parkeren. Sjé heette ons achterom welkom waar we konden genieten van koffie/thee mèt ‘n stökske vlaoj (Maastrichts voor een stukje vlaai). Toen iedereen aanwezig was, deelde Paul de routeboeken uit en gaf nog wat laatste tips aan de hand van het narijden op de dag ervoor.

Er was ook nog een andere uitdaging. Zo’n week van tevoren gaf de uitbater, van de locatie waar we de lunch zouden nuttigen, aan dat hij afzag om ons te ontvangen. Wat? Hij vond het namelijk nodig dat we met zijn allen een hoofdgerecht moesten bestellen i.p.v. het lunchgerecht dat we reeds per persoon hadden doorgegeven. Anders had hij te weinig inkomsten, absurd. Geen man overboord, Paul en Sjé hadden een alternatief bedacht. Iedere equipe kreeg een koeltas gevuld met belegde broodjes, drinken en andere lekkernijen.

Rond 10.30 uur gingen we “en route”, de zon scheen ondertussen volop. De ochtendrit voerde ons vanuit Maastricht via Visé naar Val-Dieu en St. Martens-Voeren naar de Voerstreek in Belgisch-Limburg. Een prachtige route en ja, het is weer gelukt, ik ben op plekken gereden waar ik me niet van kan heugen er al eens te zijn geweest. Dat is dan wel een compliment waard aan de uitzetters. Na een terrasje en plasje werd het tijd de inhoud van de koeltas te nuttigen. Een gedeelte van de groep had een leuke picknick-plek gevonden net buiten Remersdaal op ongeveer 60 km van het beginpunt. Onder het toeziend oog van Maria (haha), hebben we op die plek met zo’n 9 equipes de inwendige mens versterkt. Een andere groep had een andere leuke plek gevonden waar de plaids op het grasveldje werden uitgespreid. Het was in elk geval smullen.

De 2e helft van de route (ongeveer 90 km) voerde via Sippenaeken, Mechelen, Wittem, Ransdaal, Colmont naar Valkenburg. Met een kleine groep hebben we nog een drankje genomen bij ’t Bieëmerhöfke waarna we de laatste 35 km via Cadier en Keer, Eckelrade, Oost-Maarland via een klein stukje België weer naar het eindpunt in Maastricht reden. Daar werden we getrakteerd op een koele goudgele rakker of frisse vin blanc. Rond 17.00 uur ging de vlam in de BBQ, werd het vlees geflambeerd en werden we verwend met een overheerlijke bourgondische maaltijd.

Mede namens alle deelnemers, wil ik Paul en Sjé bedanken voor deze geweldige en zonovergoten dag met een hartelijk ontvangst, een prachtige rit, een heerlijke lunch en een sublieme BBQ met drenkskes (drankjes).

Vooruitlopend op de officiële Koningsdag vond de TRCH/TRVC koningsdagrit plaats op zondag 21 april. Zeventien equipes hadden ingeschreven voor deze rit. Onder een bepaald niet al te strakke blauwe hemel en een koude Noorderwind verzamelden we ons bij Kasteel Elsloo aan de Maasberg in Elsloo. Binnen stond de warme koffie met vlaai klaar en werd er druk bij gepraat.

Dennis en Marco hadden een routeboek gemaakt, de route had de toepasselijk naam “via Koningsbosch door Koningslust naar Kronenberg”. Tevens was er nog een koninklijke verrassing voorzien in de vorm van een oranje zonneklep, de feestelijk stemming zat er gelijk in.

De rit was ongeveer 120 km en voerde via de mooie weggetjes en locaties door ons Limburgs landschap. Na Koningsbosch even door Waldfreucht en door Duitse grensgebied. Bij Posterholt weer Nederland in, richting de lunchlocatie die voorzien was in de omgeving van Vlodrop. Na de lunch door Roermond en de Maas oversteken richting Horn/Beegden. Vervolgens door het Maas-dal naar Neer de Peel en Maas regio richting Koningslust, Helenaveen en naar Grand Café 1466 in Kronenberg. In het Grand Café hebben onder het genot van een drankje nog nagekaart en teruggekeken op een mooie en goed georganiseerde rit.

Waarvoor dank aan Dennis, Linda, Marco en Doreen.

voor een fotoimpressie bezoek onze foto album pagina.

De kop is eraf de winter ligt achter ons en eindelijk konden we ons rittenseizoen weer openen met de jaarlijkse snertrit. Op zondag 17 maart verzamelden we ons bij Brasserie Bie Ein / Gemeinsjapshoes Sjömmert, in Schimmert. We werden hartelijk ontvangen door uitbaters Pam en John met een stuk overheerlijke Limburgse vlaai geserveerd met koffie en thee. Nadat we allemaal bijgepraat waren, volgde de uitreiking van het route boek en de briefing van Jan Martens.

De weersvoorspelling was niet erg geweldig maar het was droog en een voorzichtig zonnetje liet zich al zien. Rond 11.00 uur werden de motoren gestart en vertrokken we voor een rit door Zuid-Limburg en de Belgische Ardennen. Een mooie rit door de ontluikende natuur. De eerste lentesignalen waren goed zichtbaar in de bosrijke omgeving. Nu hebben we al vele ritten in deze omgeving gemaakt, maat toch heeft Jan weer weggetjes gevonden waar menigeen van de deelnemers nog nooit geweest is of geen “actieve herinnering “meer aan heeft.

Een lunchplek was voorzien in Louveigné. Een boulangerie met verse taart en verse broodjes. Broodjes met forse afmetingen en rijkelijk belegd. Na de lunch bereikten we het zuidelijkste punt van de route het plaatsje Stoumon. Hier weer noordwaarts via Banneux, Nessonvaux, Battice , Aubel, Margraten naar Schimmert.

In Schimmert stond de erwtensoep met roggenbrood en spek voor ons klaar. De dag werd afsloten met een drankje en iedereen had genoten van deze leuke eerste rit. Het seizoen 2024 was goed begonnen met dank aan Jan en Ria Martens voor de organisatie.  Voor een foto impressie kijk even op onze fotopagina ( foto’s van Ron Palmen, Devin van Nieuwenhoven en Rien Segers)

Voor de maand maart vond de maandelijkse praatavond niet plaats in Susteren maar in Gasterie de Knip in Wessem. Op die vrijdag 8 maart werd we onze maandelijkse praatavond opgeluisterd met een presentatie over de ontsteking in de auto. Han Misdom van de Volvo club regio zuid was bereid om zijn presentatie voor onze TR clubleden te geven. Han gaf een gedegen presentatie en het een en ander werd werd ondersteund door zijn meegebrachte proefopstellingen. Alle aspecten en onderdelen van het ontstekingsmechanisme werden duidelijk en goed behandeld. Storing onderzoek, onderhoud een afstelling methodes waren welkome onderwerpen. Ook de onderzoekingen en metingen die Han in het verleden heeft uitgevoerd werden toegelicht. De voor en nadelen van elektronisch ontstekingen werden middels meetgegevens, tabellen en grafieken ons duidelijk gemaakt. Onder het genot van diverse pilsjes werd er nog lang nagepraat over de presentatie.

Het was een leuke en leerzame avond, waarvoor dank aan Han Misdom.

Beste TR-liefhebber,

Op zaterdag 3 februari jongstleden hadden wij de Nieuwjaarsbijeenkomst. Met 17 inschrijvingen (32 deelnemers) was het een druk en gezellig evenement. We waren te gast bij Jeu de Boules Club “Ummer d’r Bie” in Stein. We zijn gestart met een korte jaarvergadering waarin we hebben teruggeblikt naar een geweldig 2023. Uiteraard hebben we ook de agenda van 2024 besproken.

Terugblik op 2023; Verreden ritten of activiteiten:

• 28 januari 2023: Nieuwjaarsbijeenkomst bij Thiessen wijnhandel in Maastricht,
• een leuke avond met kleine rondleiding en proeverij in een bijzondere ambiance.
• 12 maart 2023: Snert-rit door Jan en Ria Martens,
• vanuit Schinnen via Belgisch Limburg naar Kerkom, brouwerij Bink waar we een lunch hadden.
• 23 april 2023: Koningsdag-rit door Rien en Henny Segers,
• vanuit Berg a/d Maas via B-Limburg en De Kempen en een bezoek aan museum “Terug in de Tijd”
• 30 juni en 1+2 juli 2023: Meet & Greet in Elspeet (50-jarig bestaan TRCH),
• in een gezamenlijke rit met 9 auto’s zijn we naar Elspeet gereden.
• 16 juli 2023: BBQ-rit door Tim en Nicole / Hen en Lia,
• de Molenrit door B-Limburg en Midden-Limburg, aansluitend een heerlijke BBQ.
• 1+2+3 september 2023: Weekend-rit TRVC door René en Bernardina Hilverda,
• de vrijdag regende het de hele dag, op zaterdag en zondag volop zonnig weer in het Westerwald.
• 29 oktober 2023: Wild-rit door Paul Bastiaens, Jeroen Hovens en Joep Wielders,
• start bij de sublieme collectie van Piet Janssen, een mooie rit in Nrd-Limburg en Duitsland.

Heel veel dank aan de vrijwilligers die de ritten in 2023 hebben georganiseerd.

Agenda 2024;  Ritten, organisatie door Regio Limburg:

• 17 maart 2024: Snert-rit door Jan en Ria;
• 21 april 2024: Koningsdag-rit door Dennis en Linda / Marco en Doreen;
• 14 juli 2024: BBQ-rit door Paul en Sjé;
• 20+21+22 september 2024: Weekend-rit TRVC door Peter en Marianne;
• 3 november 2024: Wild-rit door Joep en Jeroen;

 Agenda overig / landelijk:

• 18 februari 2024: ALV van TR Club Holland (Metropole Museum, Meubellaan 1, 6651 KV Druten);
• 8 maart 2024: presentatie ontstekingen (tijdens praatavond, Café bie Aloïs te Susteren);
• (21)+22+23 juni 2024: Meet & Greet TRCH in Gelderland (Regio 2), plaats Berg en Dal;
• 27 oktober 2024: onderdelendag via TRCH;

Reserveer de data alvast in jullie agenda’s. Aansluitend hebben we lekker gesmuld van een overheerlijke BBQ. Na de uitleg van de spelregels door de vrijwilligers van de Jeu de Boules Club, gingen we met z’n allen het gravel op om met de ballen te gooien. In eerste instantie wat voorzichtig totdat we het juiste balgevoel hadden. Naarmate de avond vorderde heb ik steeds meer mensen erg fanatiek zien worden om naar de hoofdprijs te dingen. Paul Bastiaens was de overall winnaar die vanuit de Jeu de Boules Club beloond werd met een fles lekkere rode wijn. Van onze eigen club werd hij nog verrast met een fles heerlijke Els la Vera. Zie het fotoalbum voor een sfeerimpressie.

Tenslotte wens ik, mede namens mijn teamgenoten, dat jullie veel veilige TR-kilometers in 2024 mogen rijden.

Met vriendelijke groet, Ron Palmen

Door Gertjan van de Klashorst

Op zondag 29 oktober hield de regio Limburg en de TRVC de slotrit van het jaar 2023 met de Wildrit, georganiseerd door Jeroen Hovens, Joep Wielders en Paul Bastiaans.

Verzamelpunt voor 24 auto’s, een record deelname, was de schitterende collectie van Piet Janssen in Lottum waar we zeer hartelijk werden ontvangen met koffie en vlaai en zijn collectie mochten bewonderen. De auto’s staan opgesteld in een fraaie hal, gelegen in een prachtig aangelegde tuin. Ook in de kelder stond nog wat fraais. Piet verzamelt al 45 jaar auto’s en zijn hobby is meer restaureren dan rijden. De auto’s hebben ook zo een grote waarde dat het doodeng is om er mee te rijden. Foto’s van deelname aan buitenlandse concours zoals Pebble Beach en Villa d’Este aan het Comomeer in Italië getuigen daarvan. In totaal 13 wagens staan er opgesteld waarvan 5 Austin Healey’s van verschillende types. Een ongelofelijk mooie Lancia met een carrosserie van de Zwitser Graber, daar is er maar 1 van, een andere vooroorlogse Lancia die laat zien hoe in die tijd auto’s werden gebouwd. Carrosserie van hout dus. Ook speciaal is dat van binnenuit de auto kan worden opgekrikt met een oliedrukpomp. Zo zitten er 4 steunen onder de auto en kan het betreffende deel waar bijvoorbeeld een lekke band is, worden opgekrikt.

Recentelijk is de collectie verrijkt met een Ferrari 250 Europa Pininfarina uit 1953 met een Lampredi V12. Niet te missen is een Voisin, een Aston Martin DB 2-4, een 2-deurs Alfa Romeo van vlak na de oorlog en een Siata Daina Sport 1.4S met een Bertone carrosserie uit 1954 (1 van de 6 gebouwd, ook in Carros gestaan).

Te lang bleven we daar, dus snel vertrekken langs de prachtige route die was uitgezet. Lunch was voorzien in Ottersum bij de Old Inn. Toen moesten de kappen erop, want zo mooi en zonnig als het was, zo vochtig werd het daarna. Toch bleven de wegen fraai zo langs de Maas. In Geijsteren aangekomen bij hoeve de Boogaard kregen we een drankje in een grote schuur waar het fris was, buitentemperatuur dus waarna we naar binnen gingen voor het prima Wild-diner. Zo werd de dag besloten en ging iedereen tevreden huiswaarts. Bedankt heren, voor de organisatie van dit fraaie evenement.

Rene en Bernardina Hilverda hadden deze keer onze jaarlijkse weekend tour uitgezet en geregeld. Het Westerwald veel mooie weggetjes, mooie natuur, een goed hotel. De aankondiging eerder dit jaar voor de inschrijving beloofde alvast veel goeds en 15 equipes hadden zich dan ook ingeschreven.

Op vrijdag 1 september kwamen de  equipes samen bij de startplek het restaurant de Wilhelminatoren op de Vaalserberg.  Hier was een uitgebreid en stevig ontbijt geregeld. Dat zouden we wel nodig hebben want de hemelsluizen gingen open en niet te zuinig. Met bakken viel het eruit. Maar Buienradar beloofde dat het later die dag droog zou worden. Rene had de groep ingedeeld in groepjes van twee equipes die samen zouden rijden en elkaar niet uit het oog mochten verliezen.  Een goed plan zeker met het hondenweer buiten. Na het uitdelen van het route boek en het toe lichten van de spelregels door Rene konden we starten. Door de Eifel richting  Bad Münstereifel dat als lunch plek was aangemerkt. We reden ook door het Ahrdal, dat in juli 2021 getroffen werd door een watersnoodramp. De gevolgen zijn nog steeds zichtbaar. Sommige bruggen nog altijd gesloten en veel huizen nog dichtgetimmerd.

Bij Linz staken we met het veerpont de Rijn over richting Linz. Nu door het Westwald richting Kirchen naar het hotel. Het was eventjes droog , maar niet lang want weer begon het hard te regenen, De wegen stonden hier en daar blank en het was oppassen want aquaplanning lag zeker op de loer.

Ook in het Westerwald waren er diverse omleidingen. De Garmin het had er maar druk mee om de omleiding te omzeilen. Maar uiteindelijk hadden alle equipes zonder schade het hotel bereikt en met een lekker glas Deutsches bier en een stevig diner was het slechte weer snel vergeten.

Zaterdag begon met wat nevel maar al snel brak de zon door. Rene had een tour voorzien door het Westerwald. Een mooie heuvelachtig streek, met mooie dorpjes en prachtige natuur. Voor de lunch werden we in het Marienstatter Brauhaus verwacht, dat bij klooster Marienstatt ligt.  Na de lunch werd de tour voortgezet en bezochten we Hachenburg een mooi oud centrum. Veel terrassen en voor de liefhebbers het Wetserwald Heimat Museum. Hierna naar ons hotel Zum Weissenstein in Kirchen voor ons avond diner en een gezellige avond.

 Zondag gelukkig weer mooi weer voor de terugreis. Een mooie route richting Königswinter aan de Rijn. Hier de benen strekken in de inwendig mens versterken. In Konigswinter richting Bonn de Rijnbrug over naar Burg Gudenau. Hierna richting Vaals naar restaurant de Wilhelminatoren om de rit af te sluiten met een gezamenlijk drankje.

Rene en Bernardina het was een top weekend mooie route, een goed hotel en alles top gereld.  Bedankt namens alles equipes.

Een foto-impressie vinden jullie in onze foto album pagina. Met foto’s van Ron, Jeroen, Peter en Rien.