Op zondag 16 juli was de BBQ rit gepland. Deze rit was  georganiseerd door Hen en Lia samen met Tim en Nicole.

We verzamelden om 9.00 uur bij Hen en Lia in Grevenbicht die hun tuin beschikbaar hadden gesteld voor dit evenement. Hier werden we verzorgd met een lekker kopje koffie of thee en met een stuk vlaai.

Na weer bij gekletst te zijn, starten we om 9.30 uur met de rit. Hen en Tim hadden veel moeite gedaan om een mooie rit uit te zetten. Dit was een molen-rit geworden. Een rit van 158 km langs diverse molens in Belgisch Limburg en midden Limburg. De molens die we passeerden zijn in werkende staat of in ruste. We passeerden diverse type molens, aangedreven door wind, water of mechanisch. Enkele waren geopend om bezichtigd te worden of bezocht te worden voor een pauze met versnapering.

Rond 17.00 uur werden we weer verwacht in Grevenbicht waar een heerlijke geheel verzorgde BBQ klaar stond. Een geslaagde gezellig middag.

 Lia,  Hen,  Tim en Nicole bedankt voor de organisatie.

Voor een foto pressie kijk even in ons foto album. Door de vele foto’s zijn er twee pagina’s gemaakt . Foto’s van Ron Palmen en een selectie van de foto’s gemaakt door Jean Steins.

Ook dit jaar is er weer een koningsdag rit georganiseerd.

De samenkomst was in Berg aan de Maas bij: Terras Maasoever bij het veerpont. Om 10.00 uur was de samenkomst  met de koffie en vlaai en de uitreiking van het routeboek.

De route was ongeveer 160 km bedragen. We staken direct met het veerpont de Maas over en reden door het Maas-dal langs de Maasplassen richting  Belgisch Limburg en de Kempen.  Door de bosrijke omgeving voerde de route over smalle en kronkelige weggetjes. Na een stuk langs de Zuid-Willemsvaart  bereikten we Hamont-Achel.

Na Hamont-Achel voerde de route door de bosrijke Kempen. We passeerden de “Dodendraad” een monument ter nagedachtenis aan de versperringen tussen de Belgische en Nederlandse grens in eerste wereldoorlog. We passeerden de Achelsekluis en via een smokkelweggetje reden weer Nederlanders Limburg in. We volgden het route boek en reden  Grathem in alwaar de lunchlocatie, restaurant Geraats voor ons gereserveerd was.

Na de lunch was een bezoek gepland aan het museum  “Terug in de tijd “.  Dat was zeker een bezoek waard . Het museum bracht ons terug in de tijd en we waanden ons echt terug in de tijd van de jaren 50 en 60.  Hier was van alles verzameld en tentoongesteld zoals replica’s van diverse winkeltjes, diverse auto, bromfietsen, radio’s, tv’s etc. etc.  Een klaslokaal een tandartsenpraktijk, een apotheek, een bruidswinkel, een hoedenwinkel dit alles nagebouwd met spullen van de jaren 50 en zestig.

Helaas na dit bezoek begon het toch nog te regenen en moesten de kapjes er op.

We vervolgden de route richting Roermond waar we parallel met de Duitse grens richting Susteren naar ons nieuwe stamcafé bij Alois reden. Hier sloten we gezamenlijk met een drankje de dag af .

De winter ligt bijna achter ons en de TR’s konden eindelijk van stal. Ook dit jaar weer hebben Jan en Ria Martens de openingsrit georganiseerd. De eerste rit van het jaar is de gebruikelijke erwtensoep-rit voor de kenners onder ons de “soprit ” genaamd. Zondag 12 maart kwamen we “bie ein ” in Schimmert waar de koffie en vlaai al kaar stond in de Brasserie “bie ein”. De opkomst was goed, in totaal hadden zich 23 equipes ingeschreven en twee gastrijders met MG’s waren van harte welkom. Jammer van het weer maar dat mocht de pret niet drukken. De briefing van Jan en uitreiking volgde met de waarschuwing dat er op sommige stukken traject-ontrole is en daarom raadzaam is om de “”gas-voet”” onder controle te houden. Verder konden we onderweg misschien een halfvasten stoet tegen komen waardoor we zelf eventjes de route moesten aanpassen. De route voerde ons Haspengouwen een niet erg bekende streek. De streek is verrassend mooi heuvelachtig met leuke dorpjes en vele boomgaarden. Voor de lunchplek hadden Jan en Ria een oude kleine bierbrouwerij in het plaatsje Kerkom gereserveerd. De Bink brouwerij alwaar stevige lunches en het lokale bier goed smaakte. De terugreis naar Schimmert verliep goed en zelfs de zon liet zich af en toe zien.. In Schimmert stond de erwtensoep met roggebrood en spek klaar die ondanks de erg stevige lunch er toch goed in ging. Jan en Ria hebben ons weer verrast met een mooie rit en een gezellige dag.

Jan en Ria bedankt.

Op zaterdag 28 januari vond de onze jaarvergadering plaats in het historisch wijnhuis Thiessen in Maastricht. in de historisch wijnkelders, die dateren van de 14e eeuw, werd een wijnproeverij gecombineerd met het bespreken van de activiteiten gedaan in 2022 en de planning besproken voor de activiteiten 2023. Dit natuurlijk onder het genot van een drankje en hapje. Tijdens het borrelen werd er een film vertoond van de Meet en Greet van het afgelopen jaar en van een BBQ rit in 2019. Een dia show van ritten en bijeenkomsten vanaf 2003 tot nu 2023 gaf een mooi overzicht van onze activiteiten van afgelopen 20 jaar. Het was een gezellige avond in een imposante omgeving zie hiervoor de foto impressie. De agenda 2023 is beschikbaar op de pagina agenda.

Op zondag 30 oktober was alweer onze laatste rit voor 2022. Deze inmiddels traditionele Wild-rit werd ditmaal georganiseerd door René en Bernardina Hilverda. 

 De samenkomst en ontvangst was bij Hotel-Restaurant Vijlerhof in Vijlen. Hier werden we getrakteerd op koffie/thee met luxe Limburgse vlaai; Na de koffie vertrokken voor de route van ca. 205 km die vanuit Zuid-Limburg via België  de Duitse Eifel in ging.

De route ging door idyllische dorpjes in België en de Eifel en had voor de liefhebber (de meesten onder ons) veel mooie en heerlijke wegen met rijkelijk wat bochtenwerk en flinke hellingen met aardige stijgingspercentages. Kortom: volop genieten. Voor een koffiepauze werd er gestopt in Simonskall.

René en Bernardina hadden de lunch in een gezellig Wirtshaus geregeld. Een echt Eifeler Fachwerkhaus waar de Wirtsfrau aller aardigst was en ons allen verwende met Eifeler specialiteiten.

Na de nodige mooie kilometers door het kleurige Eifeler herfstlandschap kwamen we weer bij het startpunt en nu het eindpunt bij Hotel-Restaurant Vijlerhof. Hier werd nog gezellig na gekeuveld over het verloop van de dag onder het genot van een lekker drankje in afwachting van de wildmaaltijd. Een top drie gangen menu met als hoofdgerecht “Reebiefstuk uit het Vijlenerbos”.

Een top dag;  alles goed georganiseerd met dank een René en Bernardina.

Hierbij een impressie van de Meet en Greet in the Hills Limburg 2022. Deze impressie laat alle deelnemers zien en de drone beelden van de rit. Deze video gemaakt door Jean en Conny Steins, dank voor deze mooie impressie.

Het was een weekend zoals we nog nooit gehad hadden. Zie het reis verslag hieronder van Henny en de foto”s de fotopagina

TRCH-TRVC Drenthe-rit 23-24-25 september 2022 .

Op vrijdag 23 september werden de deelnemers om 8.30uur verwacht op de startplek, de markt in Beesel.  Hier was ook het gezamenlijk ontbijt geregeld. Vanaf 8.00 uur kwamen de eerste TR’s de markt op rijden. En werden de eerste begroetingen en nieuwigheden uitgewisseld. Plotseling werd er een lange natte streep op het wegdek opgemerkt die eindigde onder de  auto van Noud.  Vlug de motorkap open gemaakt en…ja hoor een lekke koelwaterslang.  Gelukkig lag een reserveslang in de auto die snel gemonteerd werd. De radiateur werd gevuld met Beesels kraanwater en klaar was de auto voor de rit.

Tim en Nicole hadden een uitgebreide ontbijt geregeld dat klaar stond in restaurant de Mert 5. Na het uitreiken van het routeboek, toelichting en welkomstwoord van Tim konden de motoren worden gestart en vertrokken we rond half 10 richting het noorden naar Ruinen in Drenthe.

Een rit van 244 km. Na het passeren van de Maasduinen bereikten we Milsbeek bij de eerste koffiestop. Koffie zonder vlaai want het lekkere ontbijt had hiervoor nog geen plaats gemaakt. Wel moest hier en daar nog eventjes een motorkap open voor een snelle technische controle. Op naar de Zevenheuvelenweg richting Beek naar de rivier de Waal. We volgden de slingerende rivierdijk met mooie uitzichten en reden richting Nijmegen. In Nijmegen de drukke Waal-brug over richting Oosterhout en vervolgens naar Huisen. Althans dat dachten we. Want door een niet geplande wegomleiding moesten we keren en de omleidingsroute volgen. Maar al snel zaten we weer op de geplande route van het routeboek. Nu nog even door het drukke Velp om weer op de rustige weg richting Rheden, Dieren en Brummen te rijden. Maar eerst in Ellecom een lunch genomen.

Tijdens de lunch hoorden we dat de auto van Hen en Lia panne had. Een gebroken voorwielophanging en moest afgesleept. Jammer, gelukkig werd er voor vervangend vervoer gezorgd zodat ze toch de rit konden vervolgen.

Na een aantal kilometers gereden te hebben begonnen de remlichten van de auto van Rien en Henny herhaaldelijk te branden en was de reuk van erg warme remmen goed te ruiken. Na verschillende pogingen om het euvel te verhelpen besloot Rien dat het niet raadzaam was om door te rijden en werd auto aan de kant gezet in Epse en werd de KNAC ingeschakeld. Die vervolgens de ANWB inschakelde. Ook die slaagde er niet om het probleem te verhelpen dus af slepen en vervangend vervoer werd geregeld. Het was inmiddels 16.00 uur en de sleepdienst meldde dat het ontzettend druk was met veel aanrijdingen op de snelweg. We waren de laatste prioriteit immers we stonden veilig en moesten wachten. Nooit gedacht dat we Epse nog eens zouden bezoeken het is geen wereldstad. Nee…..er is niets de doen maar dan ook niets. En dan duurt 4 uur wachten lang. Het begon te miezeren en om de tijd te doden hebben we met behulp van de telefoon televisie gekeken in de TR.

De overblijvers vervolgde de route over de mooie Sallandse heuvelrug waar ook een koffiestop gehouden werd. Om vervolgens naar het hotel in Ruinen te rijden. Hier waren de kamers gereed en het avond diner geserveerd.

Voor de pechvogels in Epse kwam rond 20.00 uur de afsleep-dienst en werden we naar Apeldoorn gebracht, alwaar de vervangende auto klaar stond. In Apeldoorn regende het behoorlijk. Bij de sleepdienst stond het terrein vol met pech auto’s.  De TR werd afgeladen en werd naar binnen gedirigeerd tussen de Porsches, Bently’s, en ander duur spul. Wel een vreemd gezicht  dat oude ding tussen de moderne hightech auto’s. Maar goed, wij in onze huurauto naar Ruinen. Inmiddels was het al rond 10uur en hadden we toch wel behoefte aan een stevige maaltijd. Het enige wat we hadden gehad waren drie pakjes Sultane koeken. Al de andere deelnemers waren intussen goed aangekomen en hadden gelukkig ervoor gezorgd dat de kok van het hotel voor ons een maaltijd klaar had gezet. Die smaakte voortreffelijk. We voegden ons snel bij rest van het team aan de bar, en hoorden de verhalen van de andere pechvogels Hen en Lia. Het bier en de wijn vloeide rijkelijk en het werd toch nog een gezellig avond.

Op zaterdag stond de molenroute op het programma. Een route van 174 km langs 24 molens waarvan sommige te bezichtigen waren. De dag begon een beetje druilerig en tot de eerste molen bleven dan ook diverse kapjes dicht. Na het bezichtigen van de eerste molen werd het droog en een voorzichtig zonnetje kwam te voorschijn en dus gingen de auto’s open.

We reden over smalle weggetjes langs vele mooie boerderijen met strodaken vele molens. Opmerkelijk hoeveel klinkerwegen er in dit gebied zijn. Het is een ontzettend mooi gebied met veel natuur.

Na ongeveer 70 km kwamen we bij het streekmuseum de Wemme in Zuidwolde. Hier hadden we afgesproken voor een rondleiding en een bezoek aan de tin-gieterij.

De rondleiding had als thema “de pot op”.  Over wat elk mens wel eens moet doen en waarvan hij dan gebruik maakt. Want koning, keizer admiraal …. moeten ze allemaal. De geschiedenis  van het kleinste kamertje, het toilet, vanaf de hunebedden tot nu toe. Interessant en zeer vermakelijk gebracht door de gids. De kreet van dat :”had oma en opa vroeger ook “ werd vaak gehoord.

Minder indrukwekkend voor ons maar toch leuk de verzameling handkarren. De tin-gieterij is een van de laatste in Nederland. Mooie dingen worden  hier gemaakt, natuurlijk liepen enkele dames met tinnen attributen de deur uit . In het museum hadden we een gezamenlijke lunch gereserveerd. Top geregeld door de vrijwilligers van het museum. Broodje kroket en allerlei soorten brood en beleg gaat er altijd in.

Op naar het middagdeel van de route via Coevorden, Sleen, Zweelo, Hoogeveen naar Ruinen. En dit weer over de mooie landschappelijke weggetjes langs mooie boerderijen. Helaas voor Paul niet, Murphy sloeg weer toe. Auto aan de kant en binnen een oogwenk was die omgeven door een groot aantal TR specialisten en monteurs. Diagnose was snel gemaakt en wel een gebroken  achterwiel schokdemperophanging. Dus Paul en Rien reden niet via kleine hobbel weggetjes naar het hotel maar via een korte route over de gladde autoweg. Terwijl de dames in de huurauto volgden. De rest van het team vervolgde de route volgens het routeboek.

Aangekomen bij het hotel werd de TR van Paul weer omgeven door de behulpzame TR monteurs. Er waren meer monteurs aanwezig dan het aantal bouten dat losgedraaid moeste worden om de schokbreker te demonteren. De schokbreker werd gedemonteerd om zondag voorzichtig naar Maastricht te kunnen rijden.

Met z’n allen nog even een borreltje gepakt alvorens aan het diner te beginnen. Tijdens het diner werden de route-regelaars Tim, Nicole, Henny en Rien nog  in het zonnetje gezet middels een dankwoord  en een mooi geschenk. De gezellige spreuken bar van het hotel was weer uitnodigend en iedereen nam deel aan een gezellig avond.

Zondag een rit van 253 km van Ruinen naar Beesel. Na het ontbijt moest de drankrekening nog betaald worden. Voor enkele van ons was dit wel erg schrikken. Die hadden een rekening zo hoog dat zelfs een bataljon soldaten nog niet kon opdrinken. Dit werd door het hotel snel gecorrigeerd.

Na het verwerken van deze schrik werd er gestart via Zwartsluis naar Hattem. Een leuk oud Hanzestadje wat zeker de moeite van een bezoek waard is. Hier de koffiepauze gehouden lekker in het zonnetje en genoten van het mooie marktplein.

We vervolgen onze weg via de Veluwe naar Wageningen om daar met het pond de Neder-Rijn over te steken richting Zetten. In Dodewaard bij restaurant de Engel heeft de groep geluncht.  Hier werd het geduld van diverse mensen wel erg op de proef gesteld, het weer was goed dus toch genieten.

De pech duivel had ons nog niet verlaten. Ron had geen koppeling meer. Gelukkig kon René nog koppelingsvloeistof bijvullen zodat Ron de reis kon vervolgen.

De route was gepland van Dodewaard naar Echteld en volgde hier de slingerende dijk weg langs de Waal. In Echteld de Waalbrug over richting Megen aan de Maas. Hier de Maas over met het veer en Noord-Brabant door. Door het verzakken van het veen in de ondergrond is bij Griendtsveen en Helenaveen de weg zeer hobbelig. De vering en schokdempers werden zwaar op de proef gesteld. Zeker die van Paul die met maar een schokbreker reed.

Kessel werd snel bereikt om hier weer het veer over de Maas te nemen naar Beesel. Het eindpunt op de Markt om het gezamenlijk af te sluiten in restaurant de Mert 5 met een drankje en een frietje met snack.

Het hield niet op met de pech. Deze keer war Reinoud aan de beurt. Op de terug weg naar Meersen een gebroken V-snaar en moest ook afgesleept worden.

Ondanks alle pech was het toch een leuk en gezellig weekend. Jammer dat niet alle auto’s de eindstreep hebben gehaald. Inmiddels zijn die weer bij hun eigenaars die het nodige gesleutel nog zullen moeten doen of al gedaan hebben.

Groeten Henny

Deze rit werd georganiseerd door Peter en Marianne van Nieuwenhoven. Verzameld werd er bij Gasterie De Knip in Wessem vanaf half 10. Maar de uitbater verwachtte ons pas om 10 uur, dus stond voor de deelnemers de koffie/thee en Limburgse vlaai nog niet klaar, maar dit was snel opgelost. Toen iedereen voorzien was werd het routeboek uitgereikt en toegelicht.

Na wat gezellig bijpraten vetrokken we met 15 TR’s voor een rit van ongeveer 160 km via Linne, Vlodrop om bij Rothenbach de grens over te steken richting Wassenberg. Via diverse kleine Duitse dorpskernen ging de route naar de regio Heinsberg – Erkelenz. Tankstations en flitspalen stonden in het routeboek aangegeven…..

Als tussenstop werd er een bezoek gebracht aan het Feuerwehrmuseum in Lövenich. Hier bevindt zich een mooie collectie van diverse brandweer benodigdheden, van spuitlans, helmen, pakken etc. tot brandweerauto’s.

Na bezoek aan het museum was het lunchtijd. Maar de enige uitspanning in de buurt, de McMüllers Pub in Kofferen, was i.v.m. covid besmetting gesloten. Dus opzoek naar een alternatief richting Jülich.

In Tetz stond weer een flitspaal vermeld in het routeboek met de volgende ludieke vermelding:   “Geef in Tetz maar flink gas, hiermee steunt u de Duitse regering en krijgt u bovendien een mooie actiefoto thuisgestuurd.”

Een equipe uit Weert nam dit zeer letterlijk op, en kreeg enkele weken later een mooie foto thuisgestuurd, wel jammer dat de navigator afgeplakt was..

Ook een bezoek aan het café aan de Müehle in Breberen-Gangelt was in de planning opgenomen voor een korte laatste stop.

De route eindigde in de Schansstraat in Nederweert waar rond kwart over vier de eerste deelnemers arriveerden voor een of meer verfrissende drankjes. Om vijf uur werd de BBQ aangemaakt en volgde een geheel verzorgde BBQ met alles erop en eraan.

Alweer een fantastische en gezellige dag, fantastisch georganiseerd.

         Peter en Marianne bedankt voor deze prachtige dag

Onze jaarlijkse koningsdagrit stond op het programma. Zoals besproken op de jaarvergadering dit jaar niet op koningsdag zelf maar op de zondag ervoor en wel op 24 april.  Ditmaal hadden “nieuwelingen” en door de wol geverfde TR-liefhebbers Ken en Martha Smyth zich gemeld als organisatoren van de koningsdagrit 2022. Ze hadden een fantastisch dag geregeld met een unieke locatie.

We verzamelden om 10.30 uur bij Kasteel Amstenrade. We hadden toestemming om op de cour van het kasteel te parkeren. Dit was natuurlijk prachtig en gaf een fotogeniek resultaat.

We werden welkom geheten door de Gravin die ons koffie / thee en natuurlijk een lekker stuk ambachtelijk vlaai presenteerde. In de de grote zaal van het kasteel waren de tafels gedekt en dit gaf een aparte sfeer.

Marta verdeelde de routeboeken en gaf de nodige uitleg. Als organisator denk je alles geregeld te hebben, toch zijn altijd wat onvoorziene zaken zo ook bij deze rit. Ken en Marta werden de avond voorafgaande aan onze rit nog eventjes gebeld door de lunchlocatie de Laethof in Mesch met de mededeling dat zondag de locatie gesloten zou zijn dit door gebrek aan personeel. Dus paniek bij de organisatoren. Maar dit zal en kan de pret niet drukken. Onze club lost dit natuurlijk gezamenlijk op, immers we passeren toch de nodige lunchgelegenheden en iets te eten vinden we wel.

Rond 11.00 uur vertrokken we voor een hele mooie rit van ongeveer 120 km. We reden door onze eigen provincie en door de Voerstreek in België.

Vervolgens tourden we weer wat noordelijker via het Heuvelland richting Hulsberg en Swier. Rond 16.00 uur we arriveerden op het eindpunt de Gasterij De Verborge Uul,  in Selfkant in Duitsland. Toch wel uniek voor onze provincie binnen een middag doe je drie landen aan en spreek je drie talen.

Ken en Marta, bedankt voor de organisatie, het unieke verzamelpunt, het uitgebreide route boek en de diverse historische en geschiedkundige vermeldingen. Top geregeld!

Op 13 maart stond onze eerst rit van 2022 op het programma. De TR kon weer uit de mottenballen en zou weldra weer wakker geschud worden uit zijn winterslaap.  De weersverwachting stemde ons hoopvol en we verheugden ons weer op het brommend geluid van de TR motor. Dus zondag 13 maart op naar het gemeenschapshuis “Bie os” in Schimmert.

Hier hadden Jan en Ria Martens die vlaai en koffie al klaar staan voor ons. De opkomst was voortreffelijk, er hadden 21 equipes ingeschreven voor Jan en Ria’s “erwtensop-rit .”

Toch altijd weer fijn om na de winterstop iedereen weer te ontmoeten en bij te praten. Het weer was goed, de vlaai en koffie smaakte goed, dat was al een goed begin van de rit. Het routeboek werd uitgereikt en wat details medegedeeld door Jan.

Het plein van het gemeenschapshuis werd alras gevuld met het geluid van 21 brommende TR’s. Niet alleen met geluid, hier en daar kwam er ook een klein er ook een blauw wolkje tevoorschijn.

Slingerend door het Limburgse heuvelland via Ransdaal, Wijlre, Reijmerstok naar Withuis. Hier de grens over het land van Herve in. Richting Jalhay, het zuidelijkste punt van de route.

In Dolhain waren nog duidelijk sporen van de overstromingen van juli 2021 zichtbaar. Toch maar een koffiestop gehouden op de markt in Dolhain.  

We vervolgden de route naar het stuwmeer La Gileppe. Parkerplaats hier was “complet” dan maar doorrijden.

Onderweg bij Membach een echte Belgische Snackbar een lux “frietkot”. Hier toch maar eventjes stoppen en wat nuttigen. De interne mens versterkt met wat snacks, daarna op naar de resterende afstand van de rit en de erwtensoep. Je krijgt immers honger van de buitenlucht.

Na vele slingerweggetjes door Balen, Henri-Chappelle, Montzen en Homburg kwam Sippenaeken in zicht. Sippenaeken het eindpunt, Bistro le signeur, hier stond de erwtensoep klaar.

Alles top geregeld door jan en Ria Martens.

Jan en Ria bedankt voor de fijne rit en de gezellige zondag.

 Voor een foto-impressie bezoek onze foto pagina