Het was een weekend zoals we nog nooit gehad hadden. Zie het reis verslag hieronder van Henny en de foto”s de fotopagina
TRCH-TRVC Drenthe-rit 23-24-25 september 2022 .
Op vrijdag 23 september werden de deelnemers om 8.30uur verwacht op de startplek, de markt in Beesel. Hier was ook het gezamenlijk ontbijt geregeld. Vanaf 8.00 uur kwamen de eerste TR’s de markt op rijden. En werden de eerste begroetingen en nieuwigheden uitgewisseld. Plotseling werd er een lange natte streep op het wegdek opgemerkt die eindigde onder de auto van Noud. Vlug de motorkap open gemaakt en…ja hoor een lekke koelwaterslang. Gelukkig lag een reserveslang in de auto die snel gemonteerd werd. De radiateur werd gevuld met Beesels kraanwater en klaar was de auto voor de rit.
Tim en Nicole hadden een uitgebreide ontbijt geregeld dat klaar stond in restaurant de Mert 5. Na het uitreiken van het routeboek, toelichting en welkomstwoord van Tim konden de motoren worden gestart en vertrokken we rond half 10 richting het noorden naar Ruinen in Drenthe.
Een rit van 244 km. Na het passeren van de Maasduinen bereikten we Milsbeek bij de eerste koffiestop. Koffie zonder vlaai want het lekkere ontbijt had hiervoor nog geen plaats gemaakt. Wel moest hier en daar nog eventjes een motorkap open voor een snelle technische controle. Op naar de Zevenheuvelenweg richting Beek naar de rivier de Waal. We volgden de slingerende rivierdijk met mooie uitzichten en reden richting Nijmegen. In Nijmegen de drukke Waal-brug over richting Oosterhout en vervolgens naar Huisen. Althans dat dachten we. Want door een niet geplande wegomleiding moesten we keren en de omleidingsroute volgen. Maar al snel zaten we weer op de geplande route van het routeboek. Nu nog even door het drukke Velp om weer op de rustige weg richting Rheden, Dieren en Brummen te rijden. Maar eerst in Ellecom een lunch genomen.
Tijdens de lunch hoorden we dat de auto van Hen en Lia panne had. Een gebroken voorwielophanging en moest afgesleept. Jammer, gelukkig werd er voor vervangend vervoer gezorgd zodat ze toch de rit konden vervolgen.
Na een aantal kilometers gereden te hebben begonnen de remlichten van de auto van Rien en Henny herhaaldelijk te branden en was de reuk van erg warme remmen goed te ruiken. Na verschillende pogingen om het euvel te verhelpen besloot Rien dat het niet raadzaam was om door te rijden en werd auto aan de kant gezet in Epse en werd de KNAC ingeschakeld. Die vervolgens de ANWB inschakelde. Ook die slaagde er niet om het probleem te verhelpen dus af slepen en vervangend vervoer werd geregeld. Het was inmiddels 16.00 uur en de sleepdienst meldde dat het ontzettend druk was met veel aanrijdingen op de snelweg. We waren de laatste prioriteit immers we stonden veilig en moesten wachten. Nooit gedacht dat we Epse nog eens zouden bezoeken het is geen wereldstad. Nee…..er is niets de doen maar dan ook niets. En dan duurt 4 uur wachten lang. Het begon te miezeren en om de tijd te doden hebben we met behulp van de telefoon televisie gekeken in de TR.
De overblijvers vervolgde de route over de mooie Sallandse heuvelrug waar ook een koffiestop gehouden werd. Om vervolgens naar het hotel in Ruinen te rijden. Hier waren de kamers gereed en het avond diner geserveerd.
Voor de pechvogels in Epse kwam rond 20.00 uur de afsleep-dienst en werden we naar Apeldoorn gebracht, alwaar de vervangende auto klaar stond. In Apeldoorn regende het behoorlijk. Bij de sleepdienst stond het terrein vol met pech auto’s. De TR werd afgeladen en werd naar binnen gedirigeerd tussen de Porsches, Bently’s, en ander duur spul. Wel een vreemd gezicht dat oude ding tussen de moderne hightech auto’s. Maar goed, wij in onze huurauto naar Ruinen. Inmiddels was het al rond 10uur en hadden we toch wel behoefte aan een stevige maaltijd. Het enige wat we hadden gehad waren drie pakjes Sultane koeken. Al de andere deelnemers waren intussen goed aangekomen en hadden gelukkig ervoor gezorgd dat de kok van het hotel voor ons een maaltijd klaar had gezet. Die smaakte voortreffelijk. We voegden ons snel bij rest van het team aan de bar, en hoorden de verhalen van de andere pechvogels Hen en Lia. Het bier en de wijn vloeide rijkelijk en het werd toch nog een gezellig avond.
Op zaterdag stond de molenroute op het programma. Een route van 174 km langs 24 molens waarvan sommige te bezichtigen waren. De dag begon een beetje druilerig en tot de eerste molen bleven dan ook diverse kapjes dicht. Na het bezichtigen van de eerste molen werd het droog en een voorzichtig zonnetje kwam te voorschijn en dus gingen de auto’s open.
We reden over smalle weggetjes langs vele mooie boerderijen met strodaken vele molens. Opmerkelijk hoeveel klinkerwegen er in dit gebied zijn. Het is een ontzettend mooi gebied met veel natuur.
Na ongeveer 70 km kwamen we bij het streekmuseum de Wemme in Zuidwolde. Hier hadden we afgesproken voor een rondleiding en een bezoek aan de tin-gieterij.
De rondleiding had als thema “de pot op”. Over wat elk mens wel eens moet doen en waarvan hij dan gebruik maakt. Want koning, keizer admiraal …. moeten ze allemaal. De geschiedenis van het kleinste kamertje, het toilet, vanaf de hunebedden tot nu toe. Interessant en zeer vermakelijk gebracht door de gids. De kreet van dat :”had oma en opa vroeger ook “ werd vaak gehoord.
Minder indrukwekkend voor ons maar toch leuk de verzameling handkarren. De tin-gieterij is een van de laatste in Nederland. Mooie dingen worden hier gemaakt, natuurlijk liepen enkele dames met tinnen attributen de deur uit . In het museum hadden we een gezamenlijke lunch gereserveerd. Top geregeld door de vrijwilligers van het museum. Broodje kroket en allerlei soorten brood en beleg gaat er altijd in.
Op naar het middagdeel van de route via Coevorden, Sleen, Zweelo, Hoogeveen naar Ruinen. En dit weer over de mooie landschappelijke weggetjes langs mooie boerderijen. Helaas voor Paul niet, Murphy sloeg weer toe. Auto aan de kant en binnen een oogwenk was die omgeven door een groot aantal TR specialisten en monteurs. Diagnose was snel gemaakt en wel een gebroken achterwiel schokdemperophanging. Dus Paul en Rien reden niet via kleine hobbel weggetjes naar het hotel maar via een korte route over de gladde autoweg. Terwijl de dames in de huurauto volgden. De rest van het team vervolgde de route volgens het routeboek.
Aangekomen bij het hotel werd de TR van Paul weer omgeven door de behulpzame TR monteurs. Er waren meer monteurs aanwezig dan het aantal bouten dat losgedraaid moeste worden om de schokbreker te demonteren. De schokbreker werd gedemonteerd om zondag voorzichtig naar Maastricht te kunnen rijden.
Met z’n allen nog even een borreltje gepakt alvorens aan het diner te beginnen. Tijdens het diner werden de route-regelaars Tim, Nicole, Henny en Rien nog in het zonnetje gezet middels een dankwoord en een mooi geschenk. De gezellige spreuken bar van het hotel was weer uitnodigend en iedereen nam deel aan een gezellig avond.
Zondag een rit van 253 km van Ruinen naar Beesel. Na het ontbijt moest de drankrekening nog betaald worden. Voor enkele van ons was dit wel erg schrikken. Die hadden een rekening zo hoog dat zelfs een bataljon soldaten nog niet kon opdrinken. Dit werd door het hotel snel gecorrigeerd.
Na het verwerken van deze schrik werd er gestart via Zwartsluis naar Hattem. Een leuk oud Hanzestadje wat zeker de moeite van een bezoek waard is. Hier de koffiepauze gehouden lekker in het zonnetje en genoten van het mooie marktplein.
We vervolgen onze weg via de Veluwe naar Wageningen om daar met het pond de Neder-Rijn over te steken richting Zetten. In Dodewaard bij restaurant de Engel heeft de groep geluncht. Hier werd het geduld van diverse mensen wel erg op de proef gesteld, het weer was goed dus toch genieten.
De pech duivel had ons nog niet verlaten. Ron had geen koppeling meer. Gelukkig kon René nog koppelingsvloeistof bijvullen zodat Ron de reis kon vervolgen.
De route was gepland van Dodewaard naar Echteld en volgde hier de slingerende dijk weg langs de Waal. In Echteld de Waalbrug over richting Megen aan de Maas. Hier de Maas over met het veer en Noord-Brabant door. Door het verzakken van het veen in de ondergrond is bij Griendtsveen en Helenaveen de weg zeer hobbelig. De vering en schokdempers werden zwaar op de proef gesteld. Zeker die van Paul die met maar een schokbreker reed.
Kessel werd snel bereikt om hier weer het veer over de Maas te nemen naar Beesel. Het eindpunt op de Markt om het gezamenlijk af te sluiten in restaurant de Mert 5 met een drankje en een frietje met snack.
Het hield niet op met de pech. Deze keer war Reinoud aan de beurt. Op de terug weg naar Meersen een gebroken V-snaar en moest ook afgesleept worden.
Ondanks alle pech was het toch een leuk en gezellig weekend. Jammer dat niet alle auto’s de eindstreep hebben gehaald. Inmiddels zijn die weer bij hun eigenaars die het nodige gesleutel nog zullen moeten doen of al gedaan hebben.
Groeten Henny